Diagnostyka przedimplantacyjna wykonywana jest w trakcie programu zapłodnienia pozaustrojowego i polega na badaniu materiału genetycznego komórek pobranych z zarodków.

Wykonanie badania PGS NGS należy rozważyć jeżeli: kobieta starająca się o ciążę ma 35 lat lub więcej, w rodzinie któregokolwiek z partnerów występowały zespoły wad chromosomowych, występują nawracające poronienia samoistne, partner/partnerzy są nosicielami translokacji Robertsonowskich, występuje niepłodność niewyjaśnionego pochodzenia (tzw idiopatyczna), u partnera stwierdzono brak plemników w nasieniu (tzw azoospermię nieobstrukcyjną), dotychczasowe programy IVF-ET zakończyły się niepowodzeniem pomimo transferu dobrej jakości zarodków przy zastosowaniu metod zwiększających receptywność endometrium, partnerzy obawiają się wystąpienia nieprawidłowości genetycznych u potomstwa (po wcześniejszej konsultacji lekarskiej, w trakcie której określono stopień ryzyka takiego zdarzenia).