Wiele osób nadal nie zdaje sobie sprawy, jak ważnym etapem zabiegu in vitro jest zabezpieczenie zarodków, tak aby móc je bezpiecznie przechowywać. Etap ten to kriokonserwacja.

Dla zwiększenia szans na udaną ciążę niemal w każdym cyklu in vitro zapładnia się większą liczbę komórek jajowych. Zgodnie z obowiązującymi przepisami jest to zazwyczaj 6 komórek jajowych, natomiast u kobiet które ukończyły 35 rok życia Ustawa o Leczeniu Niepłodności umożliwia zapłodnienie większej ilości komórek. Po transferze 1-2 zarodków pozostałe w hodowli zarodki poddaje się procesowi kriokonserwacji, metodą witryfikacji. Dzięki temu w bezpieczny sposób mogą być przechowywane.

Mrożenie zarodków pozwala na zastosowanie ich w kolejnych cyklach, gdy pierwsza próba zapłodnienia in vitro się nie powiedzie, lub wręcz przeciwnie… gdy się powiedzie i para decyduje się na kolejne dziecko.

Opracowanie procedury zamrażania zarodków stwarza dodatkową szansę na uzyskanie ciąży bez konieczności ponownego poddawania się pacjentów pełnej procedurze in vitro – w szczególności unika się konieczności hormonalnej stymulacji jajeczkowania i punkcji jajników.

W przypadku, gdy para posiada już wymarzoną ilość potomstwa, może zamrożone zarodki przeznaczyć do programu dawstwa – dobrowolnego oddania zarodków parom borykającym się z problemem niepłodności.

Zarodki do czasu ich wykorzystania, przechowywane są w bezpieczny sposób w ciekłym azocie w temperaturze -196˚C, w warunkach monitorowanych 24h/ dobę, i czekają na odpowiedni moment na transfer. Najczęściej w Klinikach Leczenia Niepłodności zarodki mrożone są w 3 dobie, czyli w stadium kilku blastomerów, lub w stadium blastocysty w 5 dobie.

Czas przechowywania zarodków nie ma wpływu na powodzenie leczenia.

Kriokonserwacja zarodków obecnie prowadzona jest z wykorzystaniem najnowocześniejszej metody – witryfikacji.

Witryfikacja polega na odwadnianiu zarodka, żeby podczas zamrażania nie powstały w nim kryształki lodu, które mogłyby go uszkodzić. Stosowane są również krioprotektory, których rolą jest ochrona zarodka przed niekorzystnym wpływem niskich temperatur. Dzięki tym wszystkim zabiegom, zarodki mogą być w sposób bezpieczny przechowywane przez nieograniczony czas.

Witryfikacja to najskuteczniejsza metoda zabezpieczenia zarodków.

W Centrum Medycyny Rozrodu ARTVIMED ponad 95% zamrożonych zarodków jest zdolnych do późniejszego wykorzystania.

Rozmrażanie zarodków przed transferem

Gdy znany jest już termin planowanego transferu, embriolodzy przeprowadzają procedurę rozmrażania zarodka. Proces ten polega na bardzo szybkim wyjęciu zarodka z ciekłego azotu i umieszczeniu go w specjalnych podłożach. Zarodek przez kilka minut jest inkubowany w podłożach, które pozwalają na wypłukanie krioprotektantów z jego wnętrza oraz odpowiednie jego uwodnienie.

Komórki zarodka bezpośrednio po rozmrożeniu są „skurczone”, dopiero z upływem czasu zarodek odzyskuje swój pierwotny kształt – jama blastocysty powiększa się, a komórki ją tworzące rozprężają się.

Zarodki rozmrażane są około 3-4 godziny przed planowanym transferem, taki czas jest optymalny na ponowne uwodnienie komórek i powrót zarodków do morfologii z chwili mrożenia.

Skuteczność

W Centrum Medycyny Rozrodu ARTVIMED wskaźnik ciąż biochemicznych po transferze rozmrożonych zarodków w latach 2015-2016 wyniósł aż 48%, natomiast wskaźnik ciąż klinicznych po transferze rozmrożonych zarodków w tym samym okresie wyniósł 36%.