Inseminacja jest zabiegiem, który jest stosowany w przypadku problemów z zajściem w ciążę. Inseminacja domaciczna jest bezbolesna, to jedna z najprostszych metod leczenia niepłodności, to też ostatni przystanek przed in vitro. Statystyki skuteczności inseminacji wahają się od 5 do 25 proc. na cykl.

Inseminacja – na czym polega?

Inseminacja w dużym stopniu przypomina naturalny sposób, w którym dochodzi do zapłodnienia. Ta metoda polega na wprowadzeniu męskiego nasienia do kobiecych dróg rodnych.

Inseminacja domaciczna stanowi pierwszy krok w leczeniu niepłodności pary, zaliczanej do grupy o obniżonej płodności i ma na celu zwiększenie szans zapłodnienia komórki jajowej. Jest najmniej skomplikowaną i zarazem najmniej inwazyjną metodą stosowaną w leczeniu niepłodności. Inseminacje  stosujemy w niepłodności wywołanej czynnikiem męskim – w grupie pacjentów o nieznacznie obniżonych parametrach nasienia, niepłodności żeńskiej spowodowanej czynnikiem szyjkowym lecz stwierdzonej drożności jajowodów i prawidłowej budowie macicy lub w niepłodności idiopatycznej.

Zabiegi inseminacji możemy podzielić na trzy rodzaje, biorąc pod uwagę miejsce, do którego trafia nasienie:

• Inseminacja domaciczna – (IUI – ang. intrauterine insemination),  nasienie trafia do jamy macicy.

• Inseminacja doszyjkowa – (ICI – ang. intracervical insemination), nasienie trafia do szyjki macicy.

• Inseminacja dojajowodowa –(ang. fallopian sperm perfusion),  nasienie trafia do jajowodu. Obecnie jest wykonywana bardzo rzadko, ze względu na to, że inseminacja domaciczna jest mniej skomplikowana oraz bardziej skuteczna.

Wskazania do Inseminacji

Do zabiegu inseminacji kwalifikują się pary, u których stwierdza się:

• zaburzenia owulacji,

• czynnik szyjkowy (nieprawidłowości anatomiczne szyjki macicy, zaburzenia w obrębie śluzówki, brak śluzu),

• obniżone parametry nasienia męża/partnera (mała ruchliwość, mała liczba plemników),
• obecność przeciwciał uniemożliwiających dotarcie plemnika do komórki jajowej,
• niepłodność idiopatyczna (niewyjaśnionego pochodzenia),
• endometrioza I i II stopnia,

• trudności związane ze współżyciem seksualnym.

Przygotowanie do inseminacji domacicznej:

W tym celu monitorujemy u kobiety wzrost pęcherzyka owulacyjnego oraz stan błony śluzowej macicy, wykonując badanie USG sondą dopochwową. W dniu spodziewanej owulacji partner oddaje nasienie.

A co dzieje się w laboratorium?

Oddane przez mężczyznę nasienie musi być odpowiednio przygotowane przed zaaplikowaniem go do dróg rodnych kobiety. Nasienie trafiające do laboratorium andrologicznego w pierwszej kolejności podlega ocenie. Oceniane są wszystkie parametry nasienia wg wytycznych WHO. Następnie nasienie  podlega szczegółowej preparatyce, tak aby do inseminacji wyselekcjonować najlepszą frakcję, czyli wybrać, a następnie zagęścić plemniki o prawidłowej budowie i ruchliwości. Kolejnym ważnym aspektem przygotowania nasienia do inseminacji jest usunięcie z niego bakterii oraz nieruchomych plemników. Na tym etapie oddziela się także plemniki od plazmy nasienia.

Aplikacji nasienia dokonuje się przy użyciu specjalnego cewnika (kateter inseminacyjny). Zabieg jest bezbolesny, a kobieta po jego wykonaniu może udać się do domu.

Inseminacja – skuteczność:

Skuteczność zabiegu inseminacji  waha się od 5 do 25 proc. na cykl. Szanse powodzenia rosną nawet do 40% w przypadku wykonania kilku zabiegów inseminacji po jednym w kolejnych cyklach.