Kontrolowany uraz endometrium (Endometrial scratching)

Kontrolowany uraz endometrium – (ang. Endomertial scratching) to celowo wykonane uszkodzenie błony śluzowej macicy, w celu zwiększenia jej receptywności (ułatwienia zagnieżdżenia się zarodka). 

Zagnieżdżenie się zarodka w jamie macicy jest kluczowym momentem dla dalszego rozwoju ciąży i jednocześnie zwieńczeniem programu zapłodnienia pozaustrojowego (In vitro). Dzięki hormonalnej stymulacji w przygotowaniu do zabiegu IVF możemy wpływać na ilość uzyskanych komórek jajowych. Wprowadzając nowe techniki laboratoryjne poprawiamy wyniki prawidłowego wzrostu zarodków. Dzięki udoskonalaniu technik transferu zarodka zwiększamy szanse jego dalszego rozwoju w środowisku jamy macicy. Sukces implantacji wydaje się być jednak zależny nie tylko od jakości transferowanego zarodka, ale również od indywidualnych właściwości błony śluzowej macicy.

Endometrial scratching zalecany jest w przypadku:

• pacjentek, u których mimo prawidłowej rezerwy jajnikowej i uzyskania wysokiej jakości zarodków podczas procedury in vitro, nie doszło do implantacji.

Jak przebiega zabieg:

Scratchingu można dokonać na kilka sposobów:

Najczęściej używa się jednorazowej, sterylnej sondy tzw. pipelli, pod kontrolą USG. Zabieg jest mało inwazyjny i praktycznie nieodczuwalny przez pacjentkę. 

Procedura może być wykonana również histeroskopowo- pod kontrolą wzroku w dnie macicy w błonie śluzowej wykonuje się małe „okienko” za pomocą specjalnych kleszczyków.

Kiedy należy wykonać zabieg

Zabieg musi zostać wykonany w fazie lutealnej cyklu miesiączkowego (czas liczony od wystąpienia owulacji do pierwszego dnia miesiączki) poprzedzającego transfer lub kriotransfer zarodków.  

Skuteczność miejscowego, kontrolowanego urazu endometrium ( LEI-local endometrial injury)

Zabieg ma co najmniej kilka zalet. Badania wykazują, iż scratching zwiększa odsetek ciąż zakończonych powodzeniem u kobiet cierpiących na nawracające niepowodzenia implantacji. Metaanaliza badań nad wpływem zabiegu histeroskopii na wyniki IVF dowiodły, iż zabiegi biopsji endometrium wykonane w fazie lutealnej cyklu poprzedzającego transfer zarodka wiązały się z wyższym odsetkiem ciąż, szczególnie u kobiet posiadających dużą rezerwę jajnikową i u których występowały liczne niepowodzenia implantacji.